Κι όμως την πίστευα και πλάι μου την είχα,
γιατί την αγαπούσα, γιατί την αγαπούσα
κι αλλιώς να κάνω δεν μπορούσα.
Όσες χαρές μου έδινε,
τις λίγες ώρες που βρισκόμουνα κοντά της,
τόσα φαρμάκια έπινα,
όταν μου έλειπε,
γιατί το ήξερα καλά,
πως μοιραζόμουν τα φιλιά της.
Κι όμως την πίστευα και πλάι μου την είχα,
γιατί την αγαπούσα, γιατί την αγαπούσα
κι αλλιώς να κάνω δεν μπορούσα.
Τώρα σχεδόν με ξέχασε
και η καρδιά της όπως πριν δε με ζητάει,
την είδα χθες στο δρόμο μου,
μα δε μου γέλασε,
ίσως να νιώθει μια ντροπή,
μα η καρδιά μου την πονάει.
Γιατί την πίστευα και πλάι μου την είχα,
γιατί την αγαπούσα, γιατί την αγαπούσα
κι αλλιώς να κάνω δεν μπορούσα.
Γιατί την πίστευα και πλάι μου την είχα,
γιατί την αγαπούσα, γιατί την αγαπούσα
κι αλλιώς να κάνω δεν μπορούσα
|
Ki ómos tin písteva ke plái mu tin icha,
giatí tin agapusa, giatí tin agapusa
ki alliós na káno den borusa.
Όses charés mu édine,
tis líges óres pu vriskómuna kontá tis,
tósa farmákia épina,
ótan mu élipe,
giatí to íksera kalá,
pos mirazómun ta filiá tis.
Ki ómos tin písteva ke plái mu tin icha,
giatí tin agapusa, giatí tin agapusa
ki alliós na káno den borusa.
Tóra schedón me kséchase
ke i kardiá tis ópos prin de me zitái,
tin ida chthes sto drómo mu,
ma de mu gélase,
ísos na nióthi mia ntropí,
ma i kardiá mu tin ponái.
Giatí tin písteva ke plái mu tin icha,
giatí tin agapusa, giatí tin agapusa
ki alliós na káno den borusa.
Giatí tin písteva ke plái mu tin icha,
giatí tin agapusa, giatí tin agapusa
ki alliós na káno den borusa
|