Δεν είμαι μόνος, βγήκα στο λιμάνι τσάρκα
Και βρήκα ένα κορίτσι,
Που καθόταν σταυροπόδι μες στη βάρκα.
Φυσούσε ένα παράξενο, γλυκό αεράκι
Και λέω, αν αφεθούμε
Θα μας βγάλει αυτή η βαρκούλα στην Ιθάκη.
Το ξέρω, το ξέρω
Μαζί σου θα υποφέρω.
Σε θέλω, σε θέλω,
Για σένα ανατέλλω το πρωί
Το ξέρω, το ξέρω,
Μαζί σου θα υποφέρω.
Σε θέλω, σε θέλω
Για σένα το παλεύω μια ζωή
Κι όπου βγάλει το ταξιδάκι αυτό
Είναι ζάλη.
Η μοίρα, το κισμέτ και το γραφτό
Κι όπου βγάλει το ταξιδάκι αυτό
Ήρθες πάλι
Αγάπη μου, μπορώ να ονειρευτώ.
Δεν είμαι μόνος ψάχνω ένα λιμάνι χρόνια.
Και βρέθηκα ένα βράδυ
Αγκαλιά με των φιλιών σου τ’ αηδόνια.
|
Den ime mónos, vgíka sto limáni tsárka
Ke vríka éna korítsi,
Pu kathótan stavropódi mes sti várka.
Fisuse éna parákseno, glikó aeráki
Ke léo, an afethume
Tha mas vgáli aftí i varkula stin Itháki.
To kséro, to kséro
Mazí su tha ipoféro.
Se thélo, se thélo,
Gia séna anatéllo to pri
To kséro, to kséro,
Mazí su tha ipoféro.
Se thélo, se thélo
Gia séna to palevo mia zoí
Ki ópu vgáli to taksidáki aftó
Ine záli.
I mira, to kismét ke to graftó
Ki ópu vgáli to taksidáki aftó
Ήrthes páli
Agápi mu, boró na onireftó.
Den ime mónos psáchno éna limáni chrónia.
Ke vréthika éna vrádi
Agkaliá me ton filión su t’ aidónia.
|