Κι ύστερα μου λες πως φταίω | Ki ístera mu les pos fteo

Κάποτε μπορεί να βρούμε κάποια άκρη
Κάποτε μπορεί μα θα ’ναι αργά
Η υπομονή έχει εξαντληθεί
Κάποτε μπορεί μα θα ’ναι αργά

Ό,τι και να πω δε δίνεις σημασία
Πίσω δε γυρνάς όπου κι αν πας
Παραλογισμός και εγωισμός
Τέλος δυστυχώς, τέλος για μας

Κι ύστερα μου λες πως φταίω
Κι ύστερα μου λες πως φταίω
Πως δε σ’ αγάπησα

Έρχονται στιγμές που μου ’ρχεται να κλάψω
Κι όμως προσπαθώ να μη με δεις
Η υπομονή έχει εξαντληθεί
Πάντα συμφωνώ ό,τι κι αν πεις

Kápote bori na vrume kápia ákri
Kápote bori ma tha ’ne argá
I ipomoní échi eksantlithi
Kápote bori ma tha ’ne argá

Ό,ti ke na po de dínis simasía
Píso de girnás ópu ki an pas
Paralogismós ke egismós
Télos distichós, télos gia mas

Ki ístera mu les pos fteo
Ki ístera mu les pos fteo
Pos de s’ agápisa

Έrchonte stigmés pu mu ’rchete na klápso
Ki ómos prospathó na mi me dis
I ipomoní échi eksantlithi
Pánta simfonó ó,ti ki an pis