|
Απομακρύνομαι από σένα
παίζει σιγά η μουσική
πες μου ποιος νοιάζεται για μένα
αφού δε μ’ ένιωσες εσύ
Θα περπατήσω στην ομίχλη
θέλω φεγγάρι να μη δω
να μη μου δείξει ένα σημάδι
πως φιληθήκαμε εδώ
Κλάψε
πες μου ότι λυπάσαι
από τι είσαι φτιαγμένος
κι είσαι χρόνια κρυμμένος
στη δική μου ζωή
Κλάψε
πες μου ότι λυπάσαι
φύγε πρώτος θα αντέξω
απ’ την πόρτα βγες έξω
φταίξε πάλι εσύ
Στο πρόσωπό μου τώρα η θλίψη
παίρνει την πίκρα αγκαλιά
φώτα κινδύνου μου ανάβεις
μα είναι τα μάτια σου θολά
Δε θέλω να καταλαβαίνω
ότι συμβαίνει τώρα εδώ
λέω πως είμαι ευτυχισμένη
κι ότι για πάντα σε κρατώ
|
Apomakrínome apó séna
pezi sigá i musikí
pes mu pios niázete gia ména
afu de m’ énioses esí
Tha perpatíso stin omíchli
thélo fengári na mi do
na mi mu diksi éna simádi
pos filithíkame edó
Klápse
pes mu óti lipáse
apó ti ise ftiagménos
ki ise chrónia krimménos
sti dikí mu zoí
Klápse
pes mu óti lipáse
fíge prótos tha antékso
ap’ tin pórta vges ékso
ftekse páli esí
Sto prósopó mu tóra i thlípsi
perni tin píkra agkaliá
fóta kindínu mu anávis
ma ine ta mátia su tholá
De thélo na katalaveno
óti simveni tóra edó
léo pos ime eftichisméni
ki óti gia pánta se krató
|
