Κάθε μέρα αλλάζουνε τα σύνορα,
σφάζονται στους δρόμους οι ανθρώποι.
Δες στο Ισραήλ και τα περίχωρα,
κι ύστερα σου λένε Άγιοι Τόποι.
Πέρα στη Χιλή τα δάση εκάψανε,
κάνανε, λέει, τα δένδρα συγκεντρώσεις.
Κι αν θα γράψεις κάτι για τον τόπο σου,
κάποτε ακριβά θα το πληρώσεις.
Σε παρακαλώ, κλείσ’ το ραδιόφωνο.
Σφάζουν σαν μαχαίρι οι ειδήσεις.
Χίλια σωματεία, χίλιοι σύλλογοι,
τα συνθήματα έρχονται και πάνε.
Συνομιλητές, παλιοί δωσίλογοι
για δημοκρατία σού μιλάνε.
Όλοι τους αυτοί οι σκληροί κι αδίσταχτοι
βράζουνε στο ίδιο το καζάνι
και για του καθένα τα συμφέροντα
καίνε του κοσμάκη το λιβάνι.
|
Káthe méra allázune ta sínora,
sfázonte stus drómus i anthrópi.
Des sto Israíl ke ta períchora,
ki ístera su léne Άgii Tópi.
Péra sti Chilí ta dási ekápsane,
kánane, léi, ta déndra sigkentrósis.
Ki an tha grápsis káti gia ton tópo su,
kápote akrivá tha to plirósis.
Se parakaló, klis’ to radiófono.
Sfázun san macheri i idísis.
Chília somatia, chílii síllogi,
ta sinthímata érchonte ke páne.
Sinomilités, palii dosílogi
gia dimokratía su miláne.
Όli tus afti i skliri ki adístachti
vrázune sto ídio to kazáni
ke gia tu kathéna ta simféronta
kene tu kosmáki to liváni.
|