Κλείσε τα φώτα,
θα ‘μαι πάντα εδώ και χτες το βράδυ στο ‘πα,
θα σε περιμένω μέσα στο σκοτάδι,
τη φωνή μου να ‘χεις βάλει για σημάδι,
Κλείσε τα φώτα,
κι έλα άνοιξε σιγά σιγά την πόρτα
της ζωής μου είναι ανοιχτό το καμαρίνι
η καρδιά ποτέ δεν έμαθε πως κλείνει.
Κλείσε τα φώτα, στα όνειρά μου να κλειστώ,
και κάτι ακόμα να σου πω, σ’ ευχαριστώ,
δίχως εσένα, τι θα ήμουνα εγώ,
έλα και αύριο, εγώ θα `μαι πάλι εδώ.
Κλείσε τα φώτα,
ό, τι είχα πια να πω γι’ απόψε το ‘πα,
μη φοβάσαι που η αγάπη κύκλους κάνει,
η καρδιά έχει δικό της φως κι αυτό μας φτάνει.
|
Klise ta fóta,
tha ‘me pánta edó ke chtes to vrádi sto ‘pa,
tha se periméno mésa sto skotádi,
ti foní mu na ‘chis váli gia simádi,
Klise ta fóta,
ki éla ánikse sigá sigá tin pórta
tis zoís mu ine anichtó to kamaríni
i kardiá poté den émathe pos klini.
Klise ta fóta, sta ónirá mu na klistó,
ke káti akóma na su po, s’ efcharistó,
díchos eséna, ti tha ímuna egó,
éla ke avrio, egó tha `me páli edó.
Klise ta fóta,
ó, ti icha pia na po gi’ apópse to ‘pa,
mi fováse pu i agápi kíklus káni,
i kardiá échi dikó tis fos ki aftó mas ftáni.
|