|
Κόκκινη κλωστή δεμένη
στην ειρήνη μπερδεμένη
Δώσε κλώτσο να γυρίσει
παραμύθι ν’ αρχινήσει
Η αγάπη κι η ομόνοια,
κάτω σπάθες και κανόνια,
κατεβήκανε μια μέρα
στο Λιτόχωρο πιο πέρα
Παραμύθι, παραμύθι
το κουκί και το ρεβίθι,
βοήθησε κι εσύ να γένει
όλη η γης αγαπημένη
Αθηναίοι και Μανιάτες
αγκαλιά στήθια και πλάτες,
βρε κάνουν έρωτα σαν πρώτα
στην Πεντέλη, στον Ευρώτα
Ο παππούς δουλειά στ’ αμπέλι,
ρώγες, ήλιος, κοκκινέλι,
στο κοπέλι αλληθωρίζει
και τον χάρο φοβερίζει
Παραμύθι, παραμύθι
το κουκί και το ρεβίθι,
βοήθησε κι εσύ να γένει
όλη η γης αγαπημένη
|
Kókkini klostí deméni
stin iríni berdeméni
Dóse klótso na girísi
paramíthi n’ archinísi
I agápi ki i omónia,
káto spáthes ke kanónia,
katevíkane mia méra
sto Litóchoro pio péra
Paramíthi, paramíthi
to kukí ke to revíthi,
voíthise ki esí na géni
óli i gis agapiméni
Athinei ke Maniátes
agkaliá stíthia ke plátes,
vre kánun érota san próta
stin Pentéli, ston Evróta
O pappus duliá st’ abéli,
róges, ílios, kokkinéli,
sto kopéli allithorízi
ke ton cháro foverízi
Paramíthi, paramíthi
to kukí ke to revíthi,
voíthise ki esí na géni
óli i gis agapiméni
|
