Μοιάζεις με βροχή
καλοκαιρινή
όταν με κοιτάς
και φιλιά ζητάς
να δροσιστείς
Πόσο σ’ αγαπώ
δέρμα τρυφερό
είσαι η χαρά
που έψαχνα να βρω
τόσο καιρό
Στην καρδιά μου έχει μείνει
ένα κόκκινο κοχύλι
από τ’ άσπρο καλοκαίρι
ποιος θεός σε έχει φέρει
στη ζωή μου για να μείνεις
σαν ανάμνηση μια δίνης
Άστρο μακρινό
μες τον ουρανό
φύλαξε γλυκά
στην τρελή τροχιά
το μυστικό
|
Miázis me vrochí
kalokeriní
ótan me kitás
ke filiá zitás
na drosistis
Póso s’ agapó
dérma triferó
ise i chará
pu épsachna na vro
tóso keró
Stin kardiá mu échi mini
éna kókkino kochíli
apó t’ áspro kalokeri
pios theós se échi féri
sti zoí mu gia na minis
san anámnisi mia dínis
Άstro makrinó
mes ton uranó
fílakse gliká
stin trelí trochiá
to mistikó
|