Γυρίζω και βρίσκω, την κιθάρα μου σπασμένη
τα μάτια σου κόκκινα να με κοιτούν
Ο δρόμος που διάλεξες εκεί σε περιμένει
όμως σε μάγεψε το φως του φεγγαριού
Κόκκινος στίβος δε μας θέλουν μαζί
κόκκινος στίβος κι ζωή μικρή
Τα ρούχα στο πάτωμα, όλα μου φταίνε
κι δρόμοι μισοί γι’ αυτούς που δεν κλαίνε
Κόκκινος στίβος δε μας θέλουν μαζί
κόκκινος στίβος τρέχω εδώ κι εκεί
Τα ρούχα στο πάτωμα, όλα μου φταίνε
Κι δρόμοι μισοί γι αυτούς που δεν κλαίνε
Κάθε μορφή που μοιάζει με σένα, με σκοτώνει
κάθε σου βλέμμα αγαπημένο, το μισώ
Χθες βράδυ μου ζήτησες ξανά να μείνεις μόνη
μα, μέσα νοιώθω πως σε λίγο θα σε δω
Κόκκινος στίβος …
|
Girízo ke vrísko, tin kithára mu spasméni
ta mátia su kókkina na me kitun
O drómos pu diálekses eki se periméni
ómos se mágepse to fos tu fengariu
Kókkinos stívos de mas thélun mazí
kókkinos stívos ki zoí mikrí
Ta rucha sto pátoma, óla mu ftene
ki drómi misi gi’ aftus pu den klene
Kókkinos stívos de mas thélun mazí
kókkinos stívos trécho edó ki eki
Ta rucha sto pátoma, óla mu ftene
Ki drómi misi gi aftus pu den klene
Káthe morfí pu miázi me séna, me skotóni
káthe su vlémma agapiméno, to misó
Chthes vrádi mu zítises ksaná na minis móni
ma, mésa niótho pos se lígo tha se do
Kókkinos stívos …
|