Θα μου πάρει καιρό,
να μπορέσω να βρω,
ένα τρόπο, τρόπο
να μπορέσω να ζω,
δίχως να ‘σαι εδώ,
δίχως να ‘χω κανένα, ένα,
λόγο να σ’ αγαπώ.
Θα μου πάρει καιρό,
να μπορέσω να βρω,
λίγο χρόνο, χρόνο
να μπορέσω να ζω,
δίχως να ‘σαι εδώ,
δίχως να ‘χω κανένα, ένα,
λόγο να σ’ αγαπώ.
Κι ας το ξέρω πως αν με χρειαστείς ξανά,
πάλι δίπλα σου θα τρέξω,
Κι ας το ξέρω πως όσο εσύ είσαι μακριά,
ούτε μέρα δε θα αντέξω.
Γιατί το ξέρω καλά,
κόλαση, κόλαση,
είναι η ζωή μου μακριά.
Όλα εσύ, όλα εσύ,
αφού το ξέρω καλά.
|
Tha mu pári keró,
na boréso na vro,
éna trópo, trópo
na boréso na zo,
díchos na ‘se edó,
díchos na ‘cho kanéna, éna,
lógo na s’ agapó.
Tha mu pári keró,
na boréso na vro,
lígo chróno, chróno
na boréso na zo,
díchos na ‘se edó,
díchos na ‘cho kanéna, éna,
lógo na s’ agapó.
Ki as to kséro pos an me chriastis ksaná,
páli dípla su tha trékso,
Ki as to kséro pos óso esí ise makriá,
ute méra de tha antékso.
Giatí to kséro kalá,
kólasi, kólasi,
ine i zoí mu makriá.
Όla esí, óla esí,
afu to kséro kalá.
|