Κολλήγα γιος του παππού μου ο παππούς,
κολλήγα γιος του παππού μου ο πατέρας
κι ο παππούς μου κολλήγας κι αυτός.
Και μονάχα εγώ, του πατέρα μου γιος,
έναν κλήρο είχα, λίγα στρέμματα βιος.
Η δουλειά στα χωράφια σκληρή.
Ντελικάτος εγώ, μα ξυπνός
τα χωράφια χτυπάω στο σφυρί
και στην πόλη ό,τι βγει, είμαι αστός.
Τα λεφτά απ’ τα χωράφια μια αρχή,
ένας γάμος ως προίκα καλός,
μια χαρά πήγε το μαγαζί,
είμαι πια ένας αστός σεβαστός.
Κολλήγα γιος του παππού μου ο παππούς,
κολλήγα γιος του παππού μου ο πατέρας
κι ο παππούς μου κολλήγας κι αυτός.
Και μονάχα εγώ, του πατέρα μου γιος,
είμαι πια ένας αστός,
είμαι πια ένας αστός,
είμαι πια ένας αστός,
είμαι πια καθεστώς.
|
Kollíga gios tu pappu mu o pappus,
kollíga gios tu pappu mu o patéras
ki o pappus mu kollígas ki aftós.
Ke monácha egó, tu patéra mu gios,
énan klíro icha, líga strémmata vios.
I duliá sta choráfia sklirí.
Ntelikátos egó, ma ksipnós
ta choráfia chtipáo sto sfirí
ke stin póli ó,ti vgi, ime astós.
Ta leftá ap’ ta choráfia mia archí,
énas gámos os prika kalós,
mia chará píge to magazí,
ime pia énas astós sevastós.
Kollíga gios tu pappu mu o pappus,
kollíga gios tu pappu mu o patéras
ki o pappus mu kollígas ki aftós.
Ke monácha egó, tu patéra mu gios,
ime pia énas astós,
ime pia énas astós,
ime pia énas astós,
ime pia kathestós.
|