|
Είμαι κομμάτια κι αυτή τη νύχτα
ερείπια παλάτια κι εγώ πιο δίπλα
μη με πιστεύεις ό,τι κι αν πω
θα ’ναι ιστορίες από κάποιον τρελό
Όνειρο που νόμιζα πως ζω…
Πολλά μήπως ζητάω πολλά…
πολλά μήπως ζητάω πολλά…
Η σελήνη ζει για τη στιγμή που θα φιλήσει τον ήλιο
πριν φύγει το πρωί
γιατί υπάρχουνε και κάποιοι που γίνονται σκόνη
γιατί υπάρχουνε και κάποιοι που γίνονται χώμα
που συγκινούνται με το κάτι που εσένα δε σ’αγγίζει
Πολλά μήπως ζητάω πολλά…
πολλά μήπως ζητάω πολλά…
Γιατί υπάρχουνε και κάποιοι που γίνονται σκόνη
γιατί υπάρχουνε και κάποιοι που γίνονται χώμα
που συγκινούνται με το κάτι που εσένα δε σ’αγγίζει
Πολλά μήπως ζητάω πολλά…
πολλά μήπως ζητάω πολλά…
Είμαι κομμάτια κι αυτή τη νύχτα
ερείπια παλάτια κι εγώ πιο δίπλα…
|
Ime kommátia ki aftí ti níchta
eripia palátia ki egó pio dípla
mi me pistevis ó,ti ki an po
tha ’ne istoríes apó kápion treló
Όniro pu nómiza pos zo…
Pollá mípos zitáo pollá…
pollá mípos zitáo pollá…
I selíni zi gia ti stigmí pu tha filísi ton ílio
prin fígi to pri
giatí ipárchune ke kápii pu ginonte skóni
giatí ipárchune ke kápii pu ginonte chóma
pu sigkinunte me to káti pu eséna de s’angizi
Pollá mípos zitáo pollá…
pollá mípos zitáo pollá…
Giatí ipárchune ke kápii pu ginonte skóni
giatí ipárchune ke kápii pu ginonte chóma
pu sigkinunte me to káti pu eséna de s’angizi
Pollá mípos zitáo pollá…
pollá mípos zitáo pollá…
Ime kommátia ki aftí ti níchta
eripia palátia ki egó pio dípla…
|
