Όταν σε βρούνε βάσανα
Μην κλάψεις μη βουρκώσεις
Κι όταν σε δείρει ο βοριάς
Πάρε τον δρόμο της καρδιάς
Κι έλα να μ’ανταμώσεις
Έλα μια νύχτα μια στιγμή
Με του βοριά τ’ αστέρι
Έλα να φας γλυκό ψωμί
Απ’ το πικρό μου χέρι
Όταν βρεθείς στο πέλαγο
Ξανά κουράγιο κάνε
Βάλε φωνή βάλε κραυγή
Είναι πολύ μικρή η γη
Γι’ αυτούς που αγαπάνε
|
Όtan se vrune vásana
Min klápsis mi vurkósis
Ki ótan se diri o voriás
Páre ton drómo tis kardiás
Ki éla na m’antamósis
Έla mia níchta mia stigmí
Me tu voriá t’ astéri
Έla na fas glikó psomí
Ap’ to pikró mu chéri
Όtan vrethis sto pélago
Ksaná kurágio káne
Oále foní vále kravgí
Ine polí mikrí i gi
Gi’ aftus pu agapáne
|