Έλα μικρό να φύγομε, να πάμε σ’ άλλα μέρη,
εκεί που είν’ όλα όμορφα και πάντα καλοκαίρι,
εκεί που είν’ όλα όμορφα και πάντα καλοκαίρι.
Έλα να ταξιδεύψομε, να πάμε στη Χαβάη,
εκεί τους πόνους κούκλα μου, κάθε καρδιά ξεχνάει,
εκεί τους πόνους κούκλα μου, κάθε καρδιά ξεχνάει.
Έλα να τα ξεχάσομε και φίνα να περνούμε,
τις πίκρες της αγάπης μας, στα γλέντια να ξεχνούμε,
τις πίκρες της αγάπης μας, στα γλέντια να ξεχνούμε.
Να ζούμε δίχως πείσματα, σαν δυο τρελά πουλάκια,
μες στις χαρές να σβήνουνε και πίκρες και φαρμάκια,
μες στις χαρές να σβήνουνε και πίκρες και φαρμάκια.
|
Έla mikró na fígome, na páme s’ álla méri,
eki pu in’ óla ómorfa ke pánta kalokeri,
eki pu in’ óla ómorfa ke pánta kalokeri.
Έla na taksidefpsome, na páme sti Chavái,
eki tus pónus kukla mu, káthe kardiá ksechnái,
eki tus pónus kukla mu, káthe kardiá ksechnái.
Έla na ta ksechásome ke fína na pernume,
tis píkres tis agápis mas, sta gléntia na ksechnume,
tis píkres tis agápis mas, sta gléntia na ksechnume.
Na zume díchos pismata, san dio trelá pulákia,
mes stis charés na svínune ke píkres ke farmákia,
mes stis charés na svínune ke píkres ke farmákia.
|