|
Πάντοτε έψαχνα έναν δρόμο να σε φτάσω
σκυφτός μερόνυχτα σε χάρτες και βιβλία
ήθελα μόνο τη σκιά σου ν’ αγκαλιάσω
στου κόσμου βγαίνω τα στενά περιπολία
Όλα τα σχέδια χρυσόψαρα στη γυάλα
κι εσύ τη μάσκα σου φοράς και τα στολίδια
τ’ άστρα μου στέλνουνε πανάρχαια σινιάλα
κι εγώ μιας χίμαιρας μαζεύω τα ξεφτίδια
Zωή σε σπούδασα και ξέχασα να ζήσω
ποιος το χαμένο μου καιρό θα φέρει πίσω
δε δίνει ρεύμα ότι αγαπώ και δε με σώζει
τη λύση ψάχνω στο μπερντέ του Kαραγκιόζη
Πάντοτε έψαχνα έναν δρόμο να σε φτάσω
τρέχεις αδιάκοπα και τίποτα δεν τρέχει
μα συνεχίζω κι ας βρεθώ ξανά στον άσσο
κανείς δε χάνει μια ζωή που δεν την έχει
Bγαίνουν στην άγραν της TV τα συνεργεία
όλα είναι ζήτημα τιμής σ’ αυτόν τον κόσμο
τα όνειρά μου κατεβαίνουν σ’ απεργία
άσωτοι άγγελοι μου δείχνουνε το δρόμο
|
Pántote épsachna énan drómo na se ftáso
skiftós merónichta se chártes ke vivlía
íthela móno ti skiá su n’ agkaliáso
stu kósmu vgeno ta stená peripolía
Όla ta schédia chrisópsara sti giála
ki esí ti máska su forás ke ta stolídia
t’ ástra mu stélnune panárchea siniála
ki egó mias chímeras mazevo ta kseftídia
Zoí se spudasa ke kséchasa na zíso
pios to chaméno mu keró tha féri píso
de díni revma óti agapó ke de me sózi
ti lísi psáchno sto bernté tu Karagkiózi
Pántote épsachna énan drómo na se ftáso
tréchis adiákopa ke típota den tréchi
ma sinechízo ki as vrethó ksaná ston ásso
kanis de cháni mia zoí pu den tin échi
Bgenun stin ágran tis TV ta sinergia
óla ine zítima timís s’ aftón ton kósmo
ta ónirá mu katevenun s’ apergia
ásoti ángeli mu dichnune to drómo
|
