Στη μεγάλη φάμπρικα, μες στο λασπονέρι,
άνθισε και ψήλωσε μια γαριφαλιά,
είναι η αγάπη μου, τ’ ακριβό μου ταίρι,
είναι το κουράγιο μου μες στην απονιά.
Κορίτσι της φτωχολογιάς
μες στην καπνιά λουλούδι,
ούτε βροχή, ούτε βοριάς
μας σβήνει το τραγούδι.
Στη μεγάλη φάμπρικα, μες στο λασπονέρι,
άνθισ’ η αγάπη μας, ακριβό μου ταίρι.
Τραγουδάνε τ’ αργαλειά λόγια μαγεμένα
και οι τόρνοι παίζουνε όμορφο σκοπό,
δε φοβάμαι τίποτα αφού έχω εσένα,
μη φοβάσαι τίποτα αφού είμαι εγώ.
Κορίτσι της φτωχολογιάς
μες στην καπνιά λουλούδι,
ούτε βροχή, ούτε βοριάς
μας σβήνει το τραγούδι.
Στη μεγάλη φάμπρικα, μες στο λασπονέρι,
άνθισ’ η αγάπη μας, ακριβό μου ταίρι.
|
Sti megáli fábrika, mes sto lasponéri,
ánthise ke psílose mia garifaliá,
ine i agápi mu, t’ akrivó mu teri,
ine to kurágio mu mes stin aponiá.
Korítsi tis ftochologiás
mes stin kapniá luludi,
ute vrochí, ute voriás
mas svíni to tragudi.
Sti megáli fábrika, mes sto lasponéri,
ánthis’ i agápi mas, akrivó mu teri.
Tragudáne t’ argaliá lógia mageména
ke i tórni pezune ómorfo skopó,
de fováme típota afu écho eséna,
mi fováse típota afu ime egó.
Korítsi tis ftochologiás
mes stin kapniá luludi,
ute vrochí, ute voriás
mas svíni to tragudi.
Sti megáli fábrika, mes sto lasponéri,
ánthis’ i agápi mas, akrivó mu teri.
|