Έχω αδικήσει τα κορίτσια που έχουν στο πρόσωπο ακμή
απ’ το Παγκράτι στα Πατήσια σκυφτά στην ίδια διαδρομή
ρούχα φαρδιά ριχτά θλιμμένα στο σινεμά την Κυριακή
μόνιμα επικηρυγμένα μες τη διπλή τους ενοχή.
Κορίτσια στα αζήτητα με χαμηλή ταχύτητα
και τα βιβλία στη καυτή τους αγκαλιά
κορίτσια στα αζήτητα με χαμηλή ταχύτητα
κλαίνε τις νύχτες κι ονειρεύονται φιλιά.
Διπλές φιγούρες κουμπωμένες σκιές που τρέμουν τις σκιές
φωνές υγρές και βραχνιασμένες με σπάνιες συναναστροφές
μικρές φευγάτες αποδράσεις αγνοημένοι ναυαγοί
κρατούν καλά τις αποστάσεις σε μια αυτοσχέδια αποχή.
Στα μάτια η έκφραση συγγνώμης περνούνε διάφανα δειλά
θύματα ανύποπτης αγχόνης στα περιθώρια τα στενά
με τα τραγούδια ανασαίνουν ζωγραφισμένες μοναξιές
κι έτσι όπως ζουν έτσι πεθαίνουν σε αθόρυβες παραλλαγές.
Κορίτσια στα αζήτητα ζωγραφισμένες μοναξιές.
|
Έcho adikísi ta korítsia pu échun sto prósopo akmí
ap’ to Pagkráti sta Patísia skiftá stin ídia diadromí
rucha fardiá richtá thlimména sto sinemá tin Kiriakí
mónima epikirigména mes ti diplí tus enochí.
Korítsia sta azítita me chamilí tachítita
ke ta vivlía sti kaftí tus agkaliá
korítsia sta azítita me chamilí tachítita
klene tis níchtes ki onirevonte filiá.
Diplés figures kuboménes skiés pu trémun tis skiés
fonés igrés ke vrachniasménes me spánies sinanastrofés
mikrés fevgátes apodrásis agnoiméni nafagi
kratun kalá tis apostásis se mia aftoschédia apochí.
Sta mátia i ékfrasi singnómis pernune diáfana dilá
thímata anípoptis agchónis sta perithória ta stená
me ta tragudia anasenun zografisménes monaksiés
ki étsi ópos zun étsi pethenun se athórives parallagés.
Korítsia sta azítita zografisménes monaksiés.
|