Με τον έρωτά σου ζω
μακρυά σου δεν μπορώ, δεν το αντέχω
Είμαι τόση ώρα εδώ
τα ‘χω πάρει στο μυαλό
βγες γιατί αλλιώς με τίποτα δε φεύγω
Κορνάρω και δεν βγαίνεις να σε δω
και χίλιες δύο σκέψεις μου περνάνε
παρκάρω στο απέναντι στενό
και μες στο αυτοκίνητο κοιμάμαι
Από την πνοή σου ζω
τα φιλιά σου νοσταλγώ,πόσο σε θέλω
Είμαι τόση ώρα εδώ
τα ‘χω πάρει στο μυαλό
βγες γιατί αλλιώς με τίποτα δε φεύγω
|
Me ton érotá su zo
makriá su den boró, den to antécho
Ime tósi óra edó
ta ‘cho pári sto mialó
vges giatí alliós me típota de fevgo
Kornáro ke den vgenis na se do
ke chílies dío sképsis mu pernáne
parkáro sto apénanti stenó
ke mes sto aftokínito kimáme
Apó tin pnoí su zo
ta filiá su nostalgó,póso se thélo
Ime tósi óra edó
ta ‘cho pári sto mialó
vges giatí alliós me típota de fevgo
|