Κουράστηκα μεσοστρατίς
και δε μου δώσαν χέρι
Μα εγώ δε θέλω να σκεφτείς
ποιος ήταν φίλος ποιος ληστής
ποιος κράταγε μαχαίρι
Κουράστηκα για να σε βρω
στην ερημιά του κόσμου
Και να σε βλέπω δεν μπορώ
να ψάχνεις το πικρό καιρό
ποιος να ‘ναι ο καημός μου
Μονάχα δώσ’ μου μια ματιά
να δω πως με πιστεύεις
Και μη ρωτάς για τη φωτιά
για τη παλιά λαβωματιά
φαρμάκια μη γυρεύεις
|
Kurástika mesostratís
ke de mu dósan chéri
Ma egó de thélo na skeftis
pios ítan fílos pios listís
pios krátage macheri
Kurástika gia na se vro
stin erimiá tu kósmu
Ke na se vlépo den boró
na psáchnis to pikró keró
pios na ‘ne o kaimós mu
Monácha dós’ mu mia matiá
na do pos me pistevis
Ke mi rotás gia ti fotiá
gia ti paliá lavomatiá
farmákia mi girevis
|