Από βουνά κι από σαράντα κύματα
περνώ ξανά για να σε βρω,
σαν του λαγού μεγάλα κάνω βήματα
σαν του αϊτού φτερά φορώ.
Κράτα καρδιά, γιατί μακριά της σκόρπισα
στους πέντε ανέμους θα χαθώ.
Κράτα καρδιά, τη μοναξιά τη χόρτασα
για το φιλί της μόνο ζω.
Από βουνά από τα μαύρα πέλαγα
περνώ ξανά για να σε βρω,
η μοναξιά θεριό που το ξεγέλαγα,
μονακριβό μου νυχτολούλουδο.
Κράτα καρδιά, γιατί μακριά της σκόρπισα
στους πέντε ανέμους θα χαθώ.
Κράτα καρδιά, τη μοναξιά τη χόρτασα
για το φιλί της μόνο ζω.
|
Apó vuná ki apó saránta kímata
pernó ksaná gia na se vro,
san tu lagu megála káno vímata
san tu aitu fterá foró.
Kráta kardiá, giatí makriá tis skórpisa
stus pénte anémus tha chathó.
Kráta kardiá, ti monaksiá ti chórtasa
gia to filí tis móno zo.
Apó vuná apó ta mavra pélaga
pernó ksaná gia na se vro,
i monaksiá therió pu to ksegélaga,
monakrivó mu nichtoluludo.
Kráta kardiá, giatí makriá tis skórpisa
stus pénte anémus tha chathó.
Kráta kardiá, ti monaksiá ti chórtasa
gia to filí tis móno zo.
|