Σ’ αναζήτησα
και σε βρήκα μακρινή
σ’ αναζήτησα
μα είσαι νύχτα σκοτεινή
σαν με κοιτάς
αλλού πετάς
Σ’ αναζήτησα
σε μια τέτοια ερημιά
τι σου ζήτησα
μια σου λέξη μόνο μια
κι εσύ σιωπή
νιώθω ντροπή
Κράτησέ με
σαν παλιό αγαπημένο μυστικό
κράτησέ με
χάρισέ μου έστω ένα βλέμμα φιλικό
κράτησέ με
Απελπίζομαι
δεν μπορώ να ονειρευτώ
σου τ’ ορκίζομαι
θέλω μόνο να κρυφτώ
μα είμαι στο φως
κι είμαι γυμνός
Απελπίζομαι
κι όταν θα ρθεις να με βρεις
δεν θ’ αγγίζομαι
θα `μαι πέτρα θα το δεις
έλα λοιπόν, γιατί αργείς
|
S’ anazítisa
ke se vríka makriní
s’ anazítisa
ma ise níchta skotiní
san me kitás
allu petás
S’ anazítisa
se mia tétia erimiá
ti su zítisa
mia su léksi móno mia
ki esí siopí
niótho ntropí
Krátisé me
san palió agapiméno mistikó
krátisé me
chárisé mu ésto éna vlémma filikó
krátisé me
Apelpízome
den boró na onireftó
su t’ orkízome
thélo móno na kriftó
ma ime sto fos
ki ime gimnós
Apelpízome
ki ótan tha rthis na me vris
den th’ angizome
tha `me pétra tha to dis
éla lipón, giatí argis
|