|
Μου ‘ταξες τον ουρανό με τ’ αστρα
και μια νύχτα μες στην ερημιά
του κορμιού γκρέμισες τα κάστρα
μου ‘βαλες φωτιά
κι όμως χάθηκες μετά
Μα δεν ντράπηκες λιγάκι
που με πότισες φαρμάκι
έκανες κομμάτια μια ευαίσθητη καρδιά
Κρίμα που `σαι δύο μέτρα
κι έχεις μια καρδιά από πέτρα
κρίμα κρίμα κρίμα
που σ’ αγάπησα τρελά
Μου ‘ταξες μια νύχτα μεθυσμένη βόλτα στο φεγγάρι α με πας
μ’ άφησες να λιώνω προδομένη
μου πες μ’ αγαπάς
μα σαν ρούχο με πετάς
Μα δεν ντράπηκες λιγάκι
που με πότισες φαρμάκι
έκανες κομμάτια μια ευαίσθητη καρδιά
Κρίμα που ‘σαι δύο μέτρα
κι έχεις μια καρδιά από πέτρα
κρίμα κρίμα κρίμα
που σ’ αγάπησα τρελά
|
Mu ‘takses ton uranó me t’ astra
ke mia níchta mes stin erimiá
tu kormiu gkrémises ta kástra
mu ‘vales fotiá
ki ómos cháthikes metá
Ma den ntrápikes ligáki
pu me pótises farmáki
ékanes kommátia mia evesthiti kardiá
Kríma pu `se dío métra
ki échis mia kardiá apó pétra
kríma kríma kríma
pu s’ agápisa trelá
Mu ‘takses mia níchta methisméni vólta sto fengári a me pas
m’ áfises na lióno prodoméni
mu pes m’ agapás
ma san rucho me petás
Ma den ntrápikes ligáki
pu me pótises farmáki
ékanes kommátia mia evesthiti kardiá
Kríma pu ‘se dío métra
ki échis mia kardiá apó pétra
kríma kríma kríma
pu s’ agápisa trelá
|
