Κρίση την είπαν τη στιγμή
Σαν εκοιμήθης πλάι μου με χάρη
Την ώρα που ξεχύθηκαν μ’ ορμή
Χίλια πουλιά να σκίσουν το φεγγάρι
Κρίση την είπαν την πηγή
Που πάνε τ’ άστρα να λουστούν το βράδυ
Να πιουν νερό να χτενιστούν στη γη
Και να πλαγιάσουν στης αυλής μου το πηγάδι
Κρίση την είπαν την ορμή
Που φτιάχνει η αγάπη μέσα στο λιβάδι
Κι η αναπνοή σου γίνεται στιγμή
Που μ’ ακουμπά τ’ αγέρι του Θεού σαν χάδι
|
Krísi tin ipan ti stigmí
San ekimíthis plái mu me chári
Tin óra pu ksechíthikan m’ ormí
Chília puliá na skísun to fengári
Krísi tin ipan tin pigí
Pu páne t’ ástra na lustun to vrádi
Na piun neró na chtenistun sti gi
Ke na plagiásun stis avlís mu to pigádi
Krísi tin ipan tin ormí
Pu ftiáchni i agápi mésa sto livádi
Ki i anapnoí su ginete stigmí
Pu m’ akubá t’ agéri tu Theu san chádi
|