Σκοτείνιασε ο ουρανός,
θολώσανε τα χείλη,
σφάλισε το παράθυρο
κι άναψε το καντήλι.
Ξάπλωσε λίγο στο κρεβάτι
κι εγώ θα γείρω στο πλευρό σου,
κλείσε τα μάτια, δώσ’ μου τα χείλη
κι άσε να σβήσω μες στ’ όνειρό σου.
Εστέναξε ο ουρανός,
δάκρυσε το μαντήλι,
χτύπησε το παράθυρο
και σβήσε το καντήλι.
Ξάπλωσε λίγο στο κρεβάτι
κι εγώ θα γείρω στο πλευρό σου,
κλείσε τα μάτια, δώσ’ μου τα χείλη
κι άσε να σβήσω μες στ’ όνειρό σου.
|
Skotiniase o uranós,
tholósane ta chili,
sfálise to paráthiro
ki ánapse to kantíli.
Ksáplose lígo sto kreváti
ki egó tha giro sto plevró su,
klise ta mátia, dós’ mu ta chili
ki áse na svíso mes st’ óniró su.
Esténakse o uranós,
dákrise to mantíli,
chtípise to paráthiro
ke svíse to kantíli.
Ksáplose lígo sto kreváti
ki egó tha giro sto plevró su,
klise ta mátia, dós’ mu ta chili
ki áse na svíso mes st’ óniró su.
|