Σκούπισα τα μάτια τα κλαμμένα,
έβαψα τα χείλη τα θλιμμένα,
πέρασα το ρουζ στα μάγουλα μου,
έβαλα λουλούδια στα μαλλιά μου
Πήρα το φουστάνι το καλό μου,
κρέμασα στολίδια στο λαιμό μου,
κλείδωσα συρτάρια αναμνήσεις,
έθαψα χιλιάδες συγκινήσεις
Ξεγελώ λοιπόν τον καθένα
πως καημό δεν έχω κανένα
αχ καρδιά μου πως να σε πείσω
πως δε θα γυρίσει πίσω
Πότισα τις γλάστρες στο μπαλκόνι
άναψα τα φώτα στο σαλόνι,
κάλεσα τους φίλους σε τραπέζι
κ έβαλα το ράδιο να παίζει
Ξεγελώ λοιπόν τον καθένα
πως καημό δεν έχω κανέναν
αχ καρδιά μου πως να σε πείσω
πως δε θα γυρίσει πίσω
|
Skupisa ta mátia ta klamména,
évapsa ta chili ta thlimména,
pérasa to ruz sta mágula mu,
évala luludia sta malliá mu
Píra to fustáni to kaló mu,
krémasa stolídia sto lemó mu,
klidosa sirtária anamnísis,
éthapsa chiliádes sigkinísis
Ksegeló lipón ton kathéna
pos kaimó den écho kanéna
ach kardiá mu pos na se piso
pos de tha girísi píso
Pótisa tis glástres sto balkóni
ánapsa ta fóta sto salóni,
kálesa tus fílus se trapézi
k évala to rádio na pezi
Ksegeló lipón ton kathéna
pos kaimó den écho kanénan
ach kardiá mu pos na se piso
pos de tha girísi píso
|