|
Πώς έγινες εσύ
Ψύχωση τρελή
Είσαι αμαρτωλή
Μα σε θέλω
Πού λείπεις και πονώ
Χάνομαι εγώ
Και θα εκραγώ
Δεν αντέχω
Ξενυχτάω γιατί στον εαυτό μου
και στο σπίτι δε χωράω
Ξενυχτάω για σένα υποφέρω
και πονάω
Ξενυχτάω με τους φίλους πίνω
και νομίζω σε ξεχνάω
Ξενυχτάω μου λείπεις
και ακόμα σ’ αγαπάω
Πώς κάτι να σκεφτώ
Δίχως να ‘σαι δω
Λέω θα σε δω
Θα γυρίσεις
Πού χάνεσαι ξανά
άρρωστη καρδιά
Κι όλα είναι πια παραισθήσεις
Ξενυχτάω γιατί στον εαυτό μου
και στο σπίτι δε χωράω
Ξενυχτάω για σένα υποφέρω
και πονάω
Ξενυχτάω με τους φίλους πίνω
και νομίζω σε ξεχνάω
Ξενυχτάω μου λείπεις
και ακόμα σ’ αγαπάω
|
Pós égines esí
Psíchosi trelí
Ise amartolí
Ma se thélo
Pu lipis ke ponó
Chánome egó
Ke tha ekragó
Den antécho
Ksenichtáo giatí ston eaftó mu
ke sto spíti de choráo
Ksenichtáo gia séna ipoféro
ke ponáo
Ksenichtáo me tus fílus píno
ke nomízo se ksechnáo
Ksenichtáo mu lipis
ke akóma s’ agapáo
Pós káti na skeftó
Díchos na ‘se do
Léo tha se do
Tha girísis
Pu chánese ksaná
árrosti kardiá
Ki óla ine pia paresthísis
Ksenichtáo giatí ston eaftó mu
ke sto spíti de choráo
Ksenichtáo gia séna ipoféro
ke ponáo
Ksenichtáo me tus fílus píno
ke nomízo se ksechnáo
Ksenichtáo mu lipis
ke akóma s’ agapáo
|
