Ξέρω ένα κορίτσι σε μια γειτονιά
Που ’χει ένα γαρίφαλο στα χείλη
Ζει στα περασμένα και στη λησμονιά
Μα έχει στην καρδιά της τον Απρίλη
Είναι ένα κορίτσι
Το κορίτσι μου
Σαν ένα αστεράκι ξεχασμένο
Με τα όνειρά μου το αγάπησα
Και στα όνειρά μου το προσμένω
Ξέρω ένα κορίτσι σαν μια ζωγραφιά
Σε παλιά λατέρνα ξεχασμένη
Στα φτωχά όνειρά μου είναι συντροφιά
Και σ’ ένα μπαλκόνι με προσμένει
Ξέρω ένα κορίτσι σε μια γειτονιά
Που σαν τα λουλούδια μπουμπουκιάζει
Κάθε που βραδιάζει μες στη σκοτεινιά
Με το φεγγαράκι κουβεντιάζει
|
Kséro éna korítsi se mia gitoniá
Pu ’chi éna garífalo sta chili
Zi sta perasména ke sti lismoniá
Ma échi stin kardiá tis ton Apríli
Ine éna korítsi
To korítsi mu
San éna asteráki ksechasméno
Me ta ónirá mu to agápisa
Ke sta ónirá mu to prosméno
Kséro éna korítsi san mia zografiá
Se paliá latérna ksechasméni
Sta ftochá ónirá mu ine sintrofiá
Ke s’ éna balkóni me prosméni
Kséro éna korítsi se mia gitoniá
Pu san ta luludia bubukiázi
Káthe pu vradiázi mes sti skotiniá
Me to fengaráki kuventiázi
|