Ξέχνα μας, πες πως δεν ήταν κανείς
φώτα, ρουμπίνια, ρούμπες, πιατίνια
ήρωες, πες αφανείς.
Ξέχνα μας τους πωλητές της χαράς
όπου και να `σαι, αν μας θυμάσαι
μόνο πληγές θα φοράς
Ξέχνα μας όλα τα ταξίδια ήταν ψέματα
ξέχνα μας χάρτινα φιλιά, κόκκινη μπογιά,
για τα αίματα.
Ξέχασέ μας,
ξέχασέ μας και φεύγα και ας κλαίει η ψυχή γοερά
Σκότωσέ μας,
στα καλλίτερα έργα η αγάπη γεννάει συμφορά
Ξέχνα μας, ποτέ δεν ήμασταν πες
ξέχνα τα πάντα, φώτα γιρλάντα
βράδια που κόβαν σιωπές.
Ξέχνα τα, μη σε πλανεύει η χαρά
κράτα ένα φλούδι, απ’ το τραγούδι
να το σφυράς τρυφερά
Ξέχνα μας, όλα τα παιχνίδια τα χάλασα
ξέχνα μας, σκόρπα την καρδιά
σ’ άλλη αμμουδιά, σ’ άλλη θάλασσα.
Ξέχασέ μας,
ξέχασέ μας και φεύγα και ας κλαίει η ψυχή γοερά
Σκότωσέ μας, στα καλλίτερα έργα
η αγάπη γεννάει συμφορά
|
Kséchna mas, pes pos den ítan kanis
fóta, rubínia, rubes, piatínia
íroes, pes afanis.
Kséchna mas tus polités tis charás
ópu ke na `se, an mas thimáse
móno pligés tha forás
Kséchna mas óla ta taksídia ítan psémata
kséchna mas chártina filiá, kókkini bogiá,
gia ta emata.
Kséchasé mas,
kséchasé mas ke fevga ke as klei i psichí goerá
Skótosé mas,
sta kallítera érga i agápi gennái simforá
Kséchna mas, poté den ímastan pes
kséchna ta pánta, fóta girlánta
vrádia pu kóvan siopés.
Kséchna ta, mi se planevi i chará
kráta éna fludi, ap’ to tragudi
na to sfirás triferá
Kséchna mas, óla ta pechnídia ta chálasa
kséchna mas, skórpa tin kardiá
s’ álli ammudiá, s’ álli thálassa.
Kséchasé mas,
kséchasé mas ke fevga ke as klei i psichí goerá
Skótosé mas, sta kallítera érga
i agápi gennái simforá
|