Οι νύμφες του ωκεανού μαζεύουν και πάνε αλλού
σε κείνο το μέρος που ζει το κρυφό φιλί σου
Κι εγώ πάλι ντύνομαι αλλιώς σαν όμορφος άλλος Θεός
μα βρίσκω την πόρτα κλειστή στο δικό σου κόσμο
Τι με κοιτάζεις ξέχασέ το
άκρη δε βγάζω ξέχασέ το
τώρα που γίνομαι καπνός
πονάς άγγελέ μου
Τι με κοιτάζεις ξέχασέ το
μη μ΄αγκαλιάζεις άφησέ το
τώρα που φόρεσα φτερά
ξέχασέ το…
Κι ενώ περπατάω αργά περνάει η ζωή μου
μπροστά από τα μάτια μου και με κατασκοπεύει
Και ένας αρχαίος σοφός σαν όραμα που ήρθε στο φως
μου λέει κάνε τώρα στροφή μην ξαναγυρίζεις
Τι με κοιτάζεις ξέχασέ το
άκρη δε βγάζω ξέχασέ το
τώρα που γίνομαι καπνός
πονάς άγγελέ μου
Τι με κοιτάζεις ξέχασέ το
μη μ΄αγκαλιάζεις άφησέ το
τώρα που φόρεσα φτερά
ξέχασέ το…
|
I nímfes tu okeanu mazevun ke páne allu
se kino to méros pu zi to krifó filí su
Ki egó páli ntínome alliós san ómorfos állos Theós
ma vrísko tin pórta klistí sto dikó su kósmo
Ti me kitázis kséchasé to
ákri de vgázo kséchasé to
tóra pu ginome kapnós
ponás ángelé mu
Ti me kitázis kséchasé to
mi m΄agkaliázis áfisé to
tóra pu fóresa fterá
kséchasé to…
Ki enó perpatáo argá pernái i zoí mu
brostá apó ta mátia mu ke me kataskopevi
Ke énas archeos sofós san órama pu írthe sto fos
mu léi káne tóra strofí min ksanagirízis
Ti me kitázis kséchasé to
ákri de vgázo kséchasé to
tóra pu ginome kapnós
ponás ángelé mu
Ti me kitázis kséchasé to
mi m΄agkaliázis áfisé to
tóra pu fóresa fterá
kséchasé to…
|