Βαριές κουρτίνες οι αναμνήσεις
και δεν περνάει μες στη ψυχή μου λίγο φως
δεν το περίμενα πως θα μ’αφήσεις
στα παραμύθια δε χαλάει ο καιρός
Και τώρα ζω έναν εφιάλτη συνεχώς
Και ξημεροβραδιάζομαι
στους δρόμους και τα μπαρ
ένας αλήτης έγινα
που ακόμα σ’αγαπά
Το ένα ποτό φέρνει άλλο ένα
κομμάτια γίνομαι για σένα
και δεν καταλαβαίνω τίποτα
Και ξημεροβραδιάζομαι
στους δρόμους και τα μπαρ
ένας αλήτης έγινα
που ακόμα σ’αγαπά
Το ένα ποτό φέρνει άλλο ένα
κομμάτια γίνομαι για σένα
και δεν καταλαβαίνω τίποτα
Στην αγκαλιά μου μια χούφτα στάχτης
απομεινάρια απ’της καρδιάς μου τα φτερά
ακόμα λέω πως θα ξανάρθεις
όμως στα θαύματα δεν πίστευα παλιά
Κοίτα να δεις που το’χω ανάγκη τελικά
Και ξημεροβραδιάζομαι
στους δρόμους και τα μπαρ
ένας αλήτης έγινα
που ακόμα σ’αγαπά
Το ένα ποτό φέρνει άλλο ένα
κομμάτια γίνομαι για σένα
και δεν καταλαβαίνω τίποτα
|
Oariés kurtínes i anamnísis
ke den pernái mes sti psichí mu lígo fos
den to perímena pos tha m’afísis
sta paramíthia de chalái o kerós
Ke tóra zo énan efiálti sinechós
Ke ksimerovradiázome
stus drómus ke ta bar
énas alítis égina
pu akóma s’agapá
To éna potó férni állo éna
kommátia ginome gia séna
ke den katalaveno típota
Ke ksimerovradiázome
stus drómus ke ta bar
énas alítis égina
pu akóma s’agapá
To éna potó férni állo éna
kommátia ginome gia séna
ke den katalaveno típota
Stin agkaliá mu mia chufta stáchtis
apominária ap’tis kardiás mu ta fterá
akóma léo pos tha ksanárthis
ómos sta thafmata den písteva paliá
Kita na dis pu to’cho anágki teliká
Ke ksimerovradiázome
stus drómus ke ta bar
énas alítis égina
pu akóma s’agapá
To éna potó férni állo éna
kommátia ginome gia séna
ke den katalaveno típota
|