Σαν ηφαίστειο που ξυπνά
απ’ όνειρο βαθύ
κι ό,τι φτιάχνει τα βουνά
κλαίει να γεννηθεί
Σαν ηφαίστειο που ξυπνά
εφτά γενιές σβηστό
Λάβα μου, λάβα μου
αίμα μου ζεστό
Κάτι λίγοι συγγενείς
ξαδέρφια μακρινά
πες μου αν έμεινε κανείς
για μας τα πετεινά
Κάτι λίγοι συγγενείς
στα έγκατα του νου
Λάβα μου, λάβα μου
σώμα τ’ ουρανού
Εγώ το φως μετάλαβα
κι εκεί σε πάει η καρδιά συνήθως
Υπ’ όψιν μου δεν τα `λαβα
του κόσμου τα χλωμά
Κατάλαβα
Εγώ το φως μετάλαβα
κι αντέχω τη φωτιά
στο στήθος
Υπ’ όψιν μου δεν τα `λαβα
του κόσμου τα χλωμά
κατάλαβα
Σαν ηφαίστειο που ξυπνά
απ’ όνειρο βαθύ
κι ό,τι φτιάχνει τα βουνά
κλαίει να γεννηθεί
Σαν ηφαίστειο που ξυπνά
εφτά γενιές σβηστό
Λάβα μου, λάβα μου
δάκρυ από Χριστό
Εγώ με λάβα τα `λαβα
αυτά που λέει κρυφά το πλήθος
κι ας μοιάζαν θεοπάλαβα
τα αχ των ζωντανών
κατάλαβα
|
San ifestio pu ksipná
ap’ óniro vathí
ki ó,ti ftiáchni ta vuná
klei na gennithi
San ifestio pu ksipná
eftá geniés svistó
Láva mu, láva mu
ema mu zestó
Káti lígi singenis
ksadérfia makriná
pes mu an émine kanis
gia mas ta petiná
Káti lígi singenis
sta égkata tu nu
Láva mu, láva mu
sóma t’ uranu
Egó to fos metálava
ki eki se pái i kardiá siníthos
Ip’ ópsin mu den ta `lava
tu kósmu ta chlomá
Katálava
Egó to fos metálava
ki antécho ti fotiá
sto stíthos
Ip’ ópsin mu den ta `lava
tu kósmu ta chlomá
katálava
San ifestio pu ksipná
ap’ óniro vathí
ki ó,ti ftiáchni ta vuná
klei na gennithi
San ifestio pu ksipná
eftá geniés svistó
Láva mu, láva mu
dákri apó Christó
Egó me láva ta `lava
aftá pu léi krifá to plíthos
ki as miázan theopálava
ta ach ton zontanón
katálava
|