Λες και φοβάμαι,
σαν να τρομάζω.
Μα τέτοιες στιγμές
τι θες να κάνω.
Δε θα μιλήσεις
σαν με χαιρετήσεις.
Μα τέτοιες στιγμές
τι άλλο να κάνεις.
Λάμπεις,
σαν ήλιος λάμπεις.
Φεύγεις μακριά μου
και σαν ήλιος λάμπεις.
Λάμπεις,
σαν ήλιος λάμπεις.
Σαν τα πουλιά
φθινόπωρο φεύγεις.
Φεύγεις και παίρνεις
ό, τι κι αν είχα.
Χαρά μου, αστράφτεις
κι εγώ έχω νύχτα.
Έτσι το θέλεις
κι ό,τι κι αν κάνω
συ θα κερδίζεις
κι εγώ θε να χάνω.
|
Les ke fováme,
san na tromázo.
Ma téties stigmés
ti thes na káno.
De tha milísis
san me cheretísis.
Ma téties stigmés
ti állo na kánis.
Lábis,
san ílios lábis.
Fevgis makriá mu
ke san ílios lábis.
Lábis,
san ílios lábis.
San ta puliá
fthinóporo fevgis.
Fevgis ke pernis
ó, ti ki an icha.
Chará mu, astráftis
ki egó écho níchta.
Έtsi to thélis
ki ó,ti ki an káno
si tha kerdízis
ki egó the na cháno.
|