Δύσκολη εποχή, δύσκολος σταυρός
Έπεσα γιατί, μου ‘σβησαν το φως
Είμαι στο μηδέν κι έχω επιλογή
Μόνο την αρχή ή το τέλος
Κι αν παλεύω στα χαλάσματα
Μόνο μη με λυπηθείς
Δεν πεθαίνουν τα φαντάσματα
Μην φοβάσαι, μην κρυφτείς
Πάμε απ’ την αρχή, έλα να χαρείς
Λέγεται ζωή, μόνο αν την ζεις
Φίλοι έχουν χαθεί, έχω προδοθεί
Μα καλή καρδιά, φεύγω μακριά
Κι αν παλεύω στα χαλάσματα
Μόνο μη με λυπηθείς
Δεν πεθαίνουν τα φαντάσματα
Μην φοβάσαι, μην κρυφτείς
Θέλω απλά σεβασμό
Για την θλίψη που ζω
Όταν βλέπω γύρω μαύρο μόνο
Λίγη αν έχεις ψυχή
Θα λυγίσεις κι εσύ
Αν μπορείς ν’απορροφήσεις πόνο
Μα ο ποταμός, κυλάει εμπρός
Να γίνεις θάλασσα μου
Λίγοι στη χαρά, ξέρουν να χαρούν
Και στη συννεφιά, μένουν να βραχούν
Λίγοι συγχωρούν , ζήτω ο εγωισμός
Λίγοι με χωρούν κι έγινα καπνός
Κι αν παλεύω στα χαλάσματα
Μόνο μη με λυπηθείς
Δεν πεθαίνουν τα φαντάσματα
Μην φοβάσαι, μην κρυφτείς
|
Dískoli epochí, dískolos stavrós
Έpesa giatí, mu ‘svisan to fos
Ime sto midén ki écho epilogí
Móno tin archí í to télos
Ki an palevo sta chalásmata
Móno mi me lipithis
Den pethenun ta fantásmata
Min fováse, min kriftis
Páme ap’ tin archí, éla na charis
Légete zoí, móno an tin zis
Fíli échun chathi, écho prodothi
Ma kalí kardiá, fevgo makriá
Ki an palevo sta chalásmata
Móno mi me lipithis
Den pethenun ta fantásmata
Min fováse, min kriftis
Thélo aplá sevasmó
Gia tin thlípsi pu zo
Όtan vlépo giro mavro móno
Lígi an échis psichí
Tha ligisis ki esí
An boris n’aporrofísis póno
Ma o potamós, kilái ebrós
Na ginis thálassa mu
Lígi sti chará, ksérun na charun
Ke sti sinnefiá, ménun na vrachun
Lígi sigchorun , zíto o egismós
Lígi me chorun ki égina kapnós
Ki an palevo sta chalásmata
Móno mi me lipithis
Den pethenun ta fantásmata
Min fováse, min kriftis
|