|
Ταξίδι μες στο φως μιας άλλης εποχής
Μνήμες κοράλλια της ψυχής
Πέφτει η νύχτα στη φωτιά για να καεί
όπως και πρώτα.
Όπως και πρώτα…
Κι αν θα φύγω μακριά σου
Κι αν χαθώ μες στη σιωπή
Η νύχτα θα ‘χει το όνομά σου
Κι αν θα φύγω μακριά σου
Κι αν χαθώ μες στη σιωπή
Η νύχτα θα ‘χει το όνομά σου
Δρόμους φωτεινούς που ξέρει το κορμί
Να δοκιμάζει απ’ την αρχή
Μες στο σώμα σου γεννιέμαι σαν πρωί
Λες κι είσαι νύχτα
Λες κι είσαι νύχτα
Κι αν θα φύγω μακριά σου
Κι αν χαθώ μες στη σιωπή
Η νύχτα θα ‘χει το όνομά σου.
|
Taksídi mes sto fos mias állis epochís
Mnímes korállia tis psichís
Péfti i níchta sti fotiá gia na kai
ópos ke próta.
Όpos ke próta…
Ki an tha fígo makriá su
Ki an chathó mes sti siopí
I níchta tha ‘chi to ónomá su
Ki an tha fígo makriá su
Ki an chathó mes sti siopí
I níchta tha ‘chi to ónomá su
Drómus fotinus pu kséri to kormí
Na dokimázi ap’ tin archí
Mes sto sóma su genniéme san pri
Les ki ise níchta
Les ki ise níchta
Ki an tha fígo makriá su
Ki an chathó mes sti siopí
I níchta tha ‘chi to ónomá su.
|
