Λες κι ανάποδα γυρίζει ο κόσμος | Les ki anápoda girízi o kósmos

Πριν ρωτήσω τη στροφή του δρόμου
στο όνομα ποιου νόμου γίνεσαι φυγάς

Βάφει ο ήλιος με φωτιά τη μέρα
στρίβω στον αέρα και με κυνηγάς

Λες κι ανάποδα γυρίζει ο κόσμος
λες κι ο δυόσμος φύτρωσε στα κύματα

Το κορμί με το κορμί αγιάζει
και το αγιάζι μ’ έφτασε δυο βήματα

Μέρα με τη μέρα πόνος κι ένα φως ρωγμή
Μάτια με τα μάτια καίνε και φωνάζω μη

Εφικτό εσύ κι ανέφικτο μου
πείτε στον καημό μου τον αθάνατο

Ποια είναι εκείνα τα μοιραία λάθη
ποιο αγκάθι λάβωσε τον θάνατο

Πως να ζήσω στα ρηχά ψυχή μου
τέλος η αρχή μου κι αν με βρουν φιλιά

θα τα ρίξω όλα στον καιάδα
κι αναμμένη δάδα θα `χω αγκαλιά

Μάτια με τα μάτια καίνε δε σου το `χω πει
Λέξη λέξη πόσα λέει τούτη η σιωπή

Prin rotíso ti strofí tu drómu
sto ónoma piu nómu ginese figás

Oáfi o ílios me fotiá ti méra
strívo ston aéra ke me kinigás

Les ki anápoda girízi o kósmos
les ki o diósmos fítrose sta kímata

To kormí me to kormí agiázi
ke to agiázi m’ éftase dio vímata

Méra me ti méra pónos ki éna fos rogmí
Mátia me ta mátia kene ke fonázo mi

Efiktó esí ki anéfikto mu
pite ston kaimó mu ton athánato

Pia ine ekina ta mirea láthi
pio agkáthi lávose ton thánato

Pos na zíso sta richá psichí mu
télos i archí mu ki an me vrun filiá

tha ta ríkso óla ston keáda
ki anamméni dáda tha `cho agkaliá

Mátia me ta mátia kene de su to `cho pi
Léksi léksi pósa léi tuti i siopí