|
Αύριο με τη ροζ την αυγή,
θα φορέσω δυο φτερά.
Δυο λευκά φτερά και μετά
θα πετάξω πιο ψηλά,
θα πετάξω πιο ψηλά κι απ’ τα σύννεφα.
Το ‘να το λευκό φτερό
θα νικά το φόβο μου.
Τ’ άλλο το λευκό φτερό
θα νικά τα σίδερα,
θα νικά τον άρχοντα κάθε μου σκλαβιάς.
Μαγεμένα φτερά
τρεις ζωές πληρώνω ακριβά,
για ν’ ακούσω ξανά
σαλπιγκτές να ηχούν τη χαρά….
Μαγεμένα μου φτερά,
ένα με το σώμα μου,
τώρα που σας έχω εγώ
πάμε να βοηθήσουμε
να στεγνώσουν δάκρυα από τα μάτια τους.
Αύριο με τη ροζ την αυγή
θα φορέσω δυο φτερά,
που κανείς δε θα τα δει
τα φτερά μου τα λευκά.
Ποιος μπορεί να δει πως τα ‘χω στην καρδιά;
|
Avrio me ti roz tin avgí,
tha foréso dio fterá.
Dio lefká fterá ke metá
tha petákso pio psilá,
tha petákso pio psilá ki ap’ ta sínnefa.
To ‘na to lefkó fteró
tha niká to fóvo mu.
T’ állo to lefkó fteró
tha niká ta sídera,
tha niká ton árchonta káthe mu sklaviás.
Mageména fterá
tris zoés pliróno akrivá,
gia n’ akuso ksaná
salpigktés na ichun ti chará….
Mageména mu fterá,
éna me to sóma mu,
tóra pu sas écho egó
páme na voithísume
na stegnósun dákria apó ta mátia tus.
Avrio me ti roz tin avgí
tha foréso dio fterá,
pu kanis de tha ta di
ta fterá mu ta lefká.
Pios bori na di pos ta ‘cho stin kardiá;
|
