|
Πόσο γρήγορα ο καιρός μας προσπερνάει
σαν εχθές ήταν που μ’ άφησες εσύ
μ’ ένα γεια σου που ξεθώριασε και πάει
σε αγκάλιασε η νύχτα κι η σιωπή
Πάντα μόνη σου θα είσαι να το ξέρεις
πως θα κλαις γι’ αυτά που έχεις αρνηθεί,
θα πονάς, θα με ζητάς, θα υποφέρεις
θα γυρνάς στα μέρη που ήμασταν μαζί,
και θα με ψάχνεις στα λιμάνια
εκεί που δένουν τα καράβια
θα ρωτάς, θα με ψάχνεις στις πλατείες
στις σκοτεινές τις συνοικίες
θα γυρνάς
Ό,τι σκέφτεσαι, ό,τι νιώθεις κι ό,τι αγγίζεις
θα ’ναι μόνο εμπειρίες βιαστικές
και αυτά που τελικά εσύ ελπίζεις
δε θα βρεις ποτέ σε άλλες αγκαλιές,
και θα με ψάχνεις στα λιμάνια
εκεί που δένουν τα καράβια
θα ρωτάς θα με ψάχνεις στις πλατείες
στις σκοτεινές τις συνοικίες
θα γυρνάς
Πάντα μόνη σου θα είσαι να το ξέρεις
πως θα κλαις γι’ αυτά που έχεις αρνηθεί,
θα πονάς, θα με ζητάς, θα υποφέρεις
θα γυρνάς στα μέρη που ήμασταν μαζί,
και θα με ψάχνεις στα λιμάνια
εκεί που δένουν τα καράβια
θα ρωτάς, θα με ψάχνεις στις πλατείες
στις σκοτεινές τις συνοικίες
θα γυρνάς
|
Póso grígora o kerós mas prospernái
san echthés ítan pu m’ áfises esí
m’ éna gia su pu ksethóriase ke pái
se agkáliase i níchta ki i siopí
Pánta móni su tha ise na to kséris
pos tha kles gi’ aftá pu échis arnithi,
tha ponás, tha me zitás, tha ipoféris
tha girnás sta méri pu ímastan mazí,
ke tha me psáchnis sta limánia
eki pu dénun ta karávia
tha rotás, tha me psáchnis stis platies
stis skotinés tis sinikíes
tha girnás
Ό,ti skéftese, ó,ti nióthis ki ó,ti angizis
tha ’ne móno ebiríes viastikés
ke aftá pu teliká esí elpízis
de tha vris poté se álles agkaliés,
ke tha me psáchnis sta limánia
eki pu dénun ta karávia
tha rotás tha me psáchnis stis platies
stis skotinés tis sinikíes
tha girnás
Pánta móni su tha ise na to kséris
pos tha kles gi’ aftá pu échis arnithi,
tha ponás, tha me zitás, tha ipoféris
tha girnás sta méri pu ímastan mazí,
ke tha me psáchnis sta limánia
eki pu dénun ta karávia
tha rotás, tha me psáchnis stis platies
stis skotinés tis sinikíes
tha girnás
|
