Ούτε που το κατάλαβες πως έφτασες στο σπίτι
Που έχει δάσος σκοτεινό γύρω να το φυλά
Και μπρος στα σκαλοπάτια του την πράσινη τη λίμνη
Εκεί η σιωπή αντίλαλο της νύχτας τραγουδά
Εδώ είναι ο τόπος μου σου είπε η ψυχή σου
Να γιατί χρόνια πάνω σου κρατούσες το κλειδί
Στο σπίτι η πόρτα άνοιξε σφραγίστηκε η φυγή σου
Μέρες στο τζάκι έκαιγες ένα παλιό κλουβί
Ήταν πρωί που βρέθηκες μες τη μικρή σου βάρκα
Στη λίμνη που είναι άχρονη τόλμησες να ανοιχτείς
Που τα πουλιά δεν την κοιτούν να μην καούν τα μάτια
Της λησμονιάς το άλλοθι χάνεις όταν τα δεις
Μα εσύ έγειρες και έσερνες το αθώο σου το χέρι
Αν και το αίμα πάγωνε χάιδευες το νερό
Μετά καταμεσήμερο με το κορμί που ξέρει
Κολύμπησες και άνοιξες τη πόρτα στο βυθό
Ούτε που το κατάλαβες πως έφτασες στο σπίτι
Που έχει δάσος σκοτεινό γύρω να το φυλά
Και μπρος στα σκαλοπάτια του την πράσινη τη λίμνη
Εκεί η σιωπή αντίλαλο της νύχτας τραγουδά
|
Oíte pu to katálaves pos éftases sto spíti
Pu échi dásos skotinó giro na to filá
Ke bros sta skalopátia tu tin prásini ti límni
Eki i siopí antílalo tis níchtas tragudá
Edó ine o tópos mu su ipe i psichí su
Na giatí chrónia páno su kratuses to klidí
Sto spíti i pórta ánikse sfragistike i figí su
Méres sto tzáki ékeges éna palió kluví
Ήtan pri pu vréthikes mes ti mikrí su várka
Sti límni pu ine áchroni tólmises na anichtis
Pu ta puliá den tin kitun na min kaun ta mátia
Tis lismoniás to állothi chánis ótan ta dis
Ma esí égires ke ésernes to athóo su to chéri
An ke to ema págone cháideves to neró
Metá katamesímero me to kormí pu kséri
Kolíbises ke ánikses ti pórta sto vithó
Oíte pu to katálaves pos éftases sto spíti
Pu échi dásos skotinó giro na to filá
Ke bros sta skalopátia tu tin prásini ti límni
Eki i siopí antílalo tis níchtas tragudá
|