Λιώνω, αχ μικρό μου, λιώνω,
μια φωτιά στην καρδιά μου
σιγοκαίει για σένα.
Λιώνω, απ’ τη ζήλεια λιώνω,
λιώνουν τα σωθικά μου
τα φαρμακωμένα.
Πώς δε σας δολοφόνησα
κι αυτόν κι εσένα, φόνισσα
που σ’ έχει μαγεμένη;
Και πώς δε σας φαρμάκωσα
μαζί όταν σας τσάκωσα
να είστε αγκαλιασμένοι;
Λιώνω, αχ μικρό μου, λιώνω,
τυραννιέμαι, πλαντάζω
και παραμιλάω.
Λιώνω, κοίταξε με, λιώνω,
τρέμω, ξεροσταλιάζω
και παρακαλάω.
|
Lióno, ach mikró mu, lióno,
mia fotiá stin kardiá mu
sigokei gia séna.
Lióno, ap’ ti zília lióno,
liónun ta sothiká mu
ta farmakoména.
Pós de sas dolofónisa
ki aftón ki eséna, fónissa
pu s’ échi mageméni;
Ke pós de sas farmákosa
mazí ótan sas tsákosa
na iste agkaliasméni;
Lióno, ach mikró mu, lióno,
tiranniéme, plantázo
ke paramiláo.
Lióno, kitakse me, lióno,
trémo, kserostaliázo
ke parakaláo.
|