|
Κάποτε έπαιζες στην Άγρια Δύση
αθώα πριγκίπισσα που ψάχνει αλήτη
και στης πλατείας τα τραπεζάκια
ήσουνα μούρη στα πηγαδάκια
Κάποτε μίλαγες σαν τον Μπουχάριν
με στόμα της Μάτα και της Ντέμπορα Χάρι
και στα παρτάκια ανοιξιάτικο βράδυ
ένα μπλουζ του Κριστόφ με αντάρτικο χάδι
Α καλά, σιγά το πράγμα
Λουπ ντε λα, σιγά το πράγμα
Απογειώνομαι για να σε φτάσω
μα ξημερώνει πριν να σε χορτάσω
και στου πευκώνα τα άδεια παγκάκια
η πετσέτα στο λαιμό με λιωμένα παγάκια
Α καλά, σιγά το πράγμα
Λουπ ντε λα, σιγά το πράγμα
Σε είδα μια μέρα στην πρώτη σελίδα
να είσαι αγκαζέ μ’ έναν τύπο ατσίδα
γιατί η γυναίκα ξέρεις πάντα χρωστάει
σε όποιον στολίζει το εγώ της με χάρη
Α καλά, σιγά το πράγμα
Λουπ ντε λα, σιγά το πράγμα
Τώρα που μοιάζω σαν να μη θυμάμαι
και συ φωνάζεις σουφραζέτα θα `μαι
στο πουθενά που μας πήγε η σκάλα
μου λες θα μείνουμε δυο φίλοι για πάντα
Α καλά, σιγά το πράγμα
Λουπ ντε λα, σιγά το πράγμα
|
Kápote épezes stin Άgria Dísi
athóa prigkípissa pu psáchni alíti
ke stis platias ta trapezákia
ísuna muri sta pigadákia
Kápote mílages san ton Buchárin
me stóma tis Máta ke tis Ntébora Chári
ke sta partákia aniksiátiko vrádi
éna bluz tu Kristóf me antártiko chádi
A kalá, sigá to prágma
Lup nte la, sigá to prágma
Apogiónome gia na se ftáso
ma ksimeróni prin na se chortáso
ke stu pefkóna ta ádia pagkákia
i petséta sto lemó me lioména pagákia
A kalá, sigá to prágma
Lup nte la, sigá to prágma
Se ida mia méra stin próti selída
na ise agkazé m’ énan típo atsída
giatí i gineka kséris pánta chrostái
se ópion stolízi to egó tis me chári
A kalá, sigá to prágma
Lup nte la, sigá to prágma
Tóra pu miázo san na mi thimáme
ke si fonázis sufrazéta tha `me
sto puthená pu mas píge i skála
mu les tha minume dio fíli gia pánta
A kalá, sigá to prágma
Lup nte la, sigá to prágma
|
