Είναι στην αρχή το χάος και μετά ο έρωτας,
ο λευκός μεγάλος φάρος γύρο φως προσφέρωντας
ήρθε γέλιο, ήρθε δάκρυ πόνοι και παυσίπονα
και το πιο πικρό φαρμάκι το ‘πινα το σήκωνα
Αχ να μπορούσα λίγο να σε γλύκαινα
έρημη η ψυχή μου μόνη λύκαινα
Αχ να μπορούσα λίγο να σε γιάτρευα
που με τόσα λάθη σ’ ανακάτευα
Άρρωστη ζωή, κάθε σου πνοή έχω ανασάνει
Άρρωστο μυαλό,θέλει το καλό και κακό μου κάνει.
Είναι στην αρχή το χάος και μετά ο έρωτας
βήματα γεμάτα βάρος στον γκρεμό πηγαίνοντας
με τα μάτια καρφωμένα πάνω στο στερέωμα
το γκρεμό πέφτω για εμένα το ‘χω το δικαίωμα.
Αχ να μπορούσα λίγο να σε γλύκαινα
έρημη η ψυχή μου μόνη λύκαινα
Αχ να μπορούσα λίγο να σε γιάτρευα
που με τόσα λάθη σ’ανακάτευα
Άρρωστη ζωή, κάθε σου πνοή έχω ανασάνει
Άρρωστο μυαλό,θέλει το καλό και κακό μου κάνει.
|
Ine stin archí to cháos ke metá o érotas,
o lefkós megálos fáros giro fos prosférontas
írthe gélio, írthe dákri póni ke pafsípona
ke to pio pikró farmáki to ‘pina to síkona
Ach na borusa lígo na se glíkena
érimi i psichí mu móni líkena
Ach na borusa lígo na se giátreva
pu me tósa láthi s’ anakáteva
Άrrosti zoí, káthe su pnoí écho anasáni
Άrrosto mialó,théli to kaló ke kakó mu káni.
Ine stin archí to cháos ke metá o érotas
vímata gemáta város ston gkremó pigenontas
me ta mátia karfoména páno sto steréoma
to gkremó péfto gia eména to ‘cho to dikeoma.
Ach na borusa lígo na se glíkena
érimi i psichí mu móni líkena
Ach na borusa lígo na se giátreva
pu me tósa láthi s’anakáteva
Άrrosti zoí, káthe su pnoí écho anasáni
Άrrosto mialó,théli to kaló ke kakó mu káni.
|