Λάθος ξεκίνημα, που λες, λάθος και η πορεία,
στην άμμο έχτιζες εσύ κι εγώ με κιμωλία
θα σ’ αγαπώ μου έγραφα στα τζάμια τα σπασμένα
είμαστε τώρα και οι δυο μι’ ανάσα πριν το τέρμα.
Μ’ άδεια μπουκάλια με κερνάς και μεθυσμένη λιώμα
κι εγώ σπασμένος κουμπαράς χωρίς ψυχή και σώμα,
αποτοξίνωση,
μ’ άδεια μπουκάλια με κερνάς και πίνεις στην υγειά μας,
την τελευταία μαχαιριά ρίχνεις στα όνειρά μας,
αποκαθήλωση.
Λάθος ξεκίνημα, που λες, λάθος προϋποθέσεις,
δυο δρόμοι αντίθετοι μαζί, μι’ αρρωστημένη σχέση
και φτάσαν’ οι διαφορές στα όρια του αστείου,
να μοιάζουν καθημερινές εκρήξεις ηφαιστείου.
Μ’ άδεια μπουκάλια με κερνάς και μεθυσμένη λιώμα
κι εγώ σπασμένος κουμπαράς χωρίς ψυχή και σώμα,
αποτοξίνωση,
μ’ άδεια μπουκάλια με κερνάς και πίνεις στην υγειά μας,
την τελευταία μαχαιριά ρίχνεις στα όνειρά μας,
αποκαθήλωση.
Μ’ άδεια μπουκάλια με κερνάς και πίνεις στην υγειά μας,
την τελευταία μαχαιριά ρίχνεις στα όνειρά μας,
αποκαθήλωση.
|
Láthos ksekínima, pu les, láthos ke i poria,
stin ámmo échtizes esí ki egó me kimolía
tha s’ agapó mu égrafa sta tzámia ta spasména
imaste tóra ke i dio mi’ anása prin to térma.
M’ ádia bukália me kernás ke methisméni lióma
ki egó spasménos kubarás chorís psichí ke sóma,
apotoksínosi,
m’ ádia bukália me kernás ke pínis stin igiá mas,
tin teleftea macheriá ríchnis sta ónirá mas,
apokathílosi.
Láthos ksekínima, pu les, láthos proipothésis,
dio drómi antítheti mazí, mi’ arrostiméni schési
ke ftásan’ i diaforés sta ória tu astiu,
na miázun kathimerinés ekríksis ifestiu.
M’ ádia bukália me kernás ke methisméni lióma
ki egó spasménos kubarás chorís psichí ke sóma,
apotoksínosi,
m’ ádia bukália me kernás ke pínis stin igiá mas,
tin teleftea macheriá ríchnis sta ónirá mas,
apokathílosi.
M’ ádia bukália me kernás ke pínis stin igiá mas,
tin teleftea macheriá ríchnis sta ónirá mas,
apokathílosi.
|