Μ’ άφησες σαν πόλη τουρκεμένη
μα το δάκρυ γέλιο το ‘ντυσα
γύρισες μετά να δεις τι μένει
κι είπες πως φριχτά σε πρόδωσα
Ύστερα βαριά πήρες το δρόμο
ύστερα εγώ δεν είχα τίποτα
γέλιο ήρθε μόνο γέλιο με το χρόνο
κι είπες πως σε πρόδωσα αλύπητα
Μ’ άφησες σαν πόλη τουρκεμένη κι είπες πως σε πρόδωσα
Μ’ άφησες σαν πόλη τουρκεμένη
μα κρασί τον πόνο κέρασα
κι όταν δε με είδες δακρυσμένη
είπες πως φριχτά σε γέλασα
Ύστερα βαριά πήρες το δρόμο
ύστερα εγώ δεν είχα τίποτα
γέλιο ήρθε μόνο γέλιο με το χρόνο
κι είπες πως σε πρόδωσα αλύπητα
Μ’ άφησες σαν πόλη τουρκεμένη κι είπες πως σε γέλασα
|
M’ áfises san póli turkeméni
ma to dákri gélio to ‘ntisa
girises metá na dis ti méni
ki ipes pos frichtá se pródosa
Ύstera variá píres to drómo
ístera egó den icha típota
gélio írthe móno gélio me to chróno
ki ipes pos se pródosa alípita
M’ áfises san póli turkeméni ki ipes pos se pródosa
M’ áfises san póli turkeméni
ma krasí ton póno kérasa
ki ótan de me ides dakrisméni
ipes pos frichtá se gélasa
Ύstera variá píres to drómo
ístera egó den icha típota
gélio írthe móno gélio me to chróno
ki ipes pos se pródosa alípita
M’ áfises san póli turkeméni ki ipes pos se gélasa
|