|
Πέρασε γλυκά κι αυτός ο χειμώνας
κι ήρθε πάλι η χρυσή εποχή
ξέρω όμως πως θα πρέπει να φύγεις
πάλι μόνη σου για κάποιο νησί
Πάλι μόνος μου τις νύχτες θα βγάζω
θα τρελαίνομαι και θα σου φωνάζω
Έι, μ’ ανησυχείς
τα βράδια που χάνεσαι,
μη μ’ αρνηθείς
Έι, μη με ξεχνάς,
μα όπου κι αν βρίσκεσαι
να μ’ αγαπάς
Τι συμβαίνει με εμάς δε γνωρίζω
και μας φέρεται η τύχη σκληρά
μας ενώνει δυστυχώς ο χειμώνας
μας κρατάει το καλοκαίρι μακριά
Πάλι μόνος μου τις νύχτες θα βγάζω
θα τρελαίνομαι και θα σου φωνάζω
Έι, μ’ ανησυχείς
τα βράδια που χάνεσαι,
μη μ’ αρνηθείς
Έι, μη με ξεχνάς,
μα όπου κι αν βρίσκεσαι
να μ’ αγαπάς
|
Pérase gliká ki aftós o chimónas
ki írthe páli i chrisí epochí
kséro ómos pos tha prépi na fígis
páli móni su gia kápio nisí
Páli mónos mu tis níchtes tha vgázo
tha trelenome ke tha su fonázo
Έi, m’ anisichis
ta vrádia pu chánese,
mi m’ arnithis
Έi, mi me ksechnás,
ma ópu ki an vrískese
na m’ agapás
Ti simveni me emás de gnorízo
ke mas férete i tíchi sklirá
mas enóni distichós o chimónas
mas kratái to kalokeri makriá
Páli mónos mu tis níchtes tha vgázo
tha trelenome ke tha su fonázo
Έi, m’ anisichis
ta vrádia pu chánese,
mi m’ arnithis
Έi, mi me ksechnás,
ma ópu ki an vrískese
na m’ agapás
|
