|
Μπορώ να ορκιστώ στο μικρόφωνο αυτό
αν διάλεγα μόνος μου το ιδανικό
θα ήσουν εσύ ο μόνιμος στόχος.
Το μυαλό επιμένει να σ’ εκδικηθώ
οι παλμοί μου μειώνονται κάθε λεπτό
θα πατούσα γερά αν έφευγα πρώτος
Το πάλεψα να δω λογικά
ας έπνιγα το χθες με ποτά,
λίγους μήνες μετά
μ’ έχει πάρει από κάτω,
η αγάπη είναι βουτιά στο κενό
την κάναμε μαζί μα εγώ
πριν να πιάσω ουρανό
βρήκα θέση στον πάτο
σ’ έχω ανάγκη εδώ
μ’ έχει πάρει από κάτω.
Αν ήταν ντυμένη μ’ ατσάλι η καρδιά
αν έπιανε η σκέψη δική σου σκουριά
θα έμοιαζε απλό τα πάντα να σβήσω,
μόνο αν ήταν το αντίο αστείο κακό
μια λέξη που σβήστηκε απ’ το λεξικό
θα μπορούσα να βρω τον λόγο να ζήσω.
Το πάλεψα να δω λογικά
ας έπνιγα το χθες με ποτά,
λίγους μήνες μετά
μ’ έχει πάρει από κάτω,
η αγάπη είναι βουτιά στο κενό
την κάναμε μαζί μα εγώ
πριν να πιάσω ουρανό
βρήκα θέση στον πάτο
σ’ έχω ανάγκη εδώ
μ’ έχει πάρει από κάτω
|
Boró na orkistó sto mikrófono aftó
an diálega mónos mu to idanikó
tha ísun esí o mónimos stóchos.
To mialó epiméni na s’ ekdikithó
i palmi mu miónonte káthe leptó
tha patusa gerá an éfevga prótos
To pálepsa na do logiká
as épniga to chthes me potá,
lígus mínes metá
m’ échi pári apó káto,
i agápi ine vutiá sto kenó
tin káname mazí ma egó
prin na piáso uranó
vríka thési ston páto
s’ écho anágki edó
m’ échi pári apó káto.
An ítan ntiméni m’ atsáli i kardiá
an épiane i sképsi dikí su skuriá
tha émiaze apló ta pánta na svíso,
móno an ítan to antío astio kakó
mia léksi pu svístike ap’ to leksikó
tha borusa na vro ton lógo na zíso.
To pálepsa na do logiká
as épniga to chthes me potá,
lígus mínes metá
m’ échi pári apó káto,
i agápi ine vutiá sto kenó
tin káname mazí ma egó
prin na piáso uranó
vríka thési ston páto
s’ écho anágki edó
m’ échi pári apó káto
|
