|
Μετράω στην ζωή μου αποσκευές
Φτιάχνεις καράβια στις στεριές και τις φορτώνεις παραμύθια
Μετράω στη ζωήν μου τις σκιές
Σε Ατλαντίδες μακρινές θα ξεκινάς πάντα ταξίδια
Κι όλο δε μου βγαίνει
Κι όλο ελπίζω πως θ’ αλλάξει, μα η ζωή δεν περιμένει
Κι όλο κύκλους κάνει
Κι αυτό που νόμιζα πατρίδα μου, κρυμμένο ήταν λιμάνι
Μα εγώ
Θα έχω για σένα μια αγκαλιά
Πάντα να κρύβεσαι από του κόσμου τα φτηνά
Μα εγώ να δεις που τα μισά σου θα μπορώ να αγαπώ
Μετράω στην ζωή μου διαδρομές
Μα η μεγαλύτερη είναι αυτή που έχει ψυχή απ’ την αφή
Μετράω στην ζωή μου τις βροχές
Μα των ματιών σου οι συννεφιές μου σκοτεινιάζουν την ζωή
|
Metráo stin zoí mu aposkevés
Ftiáchnis karávia stis steriés ke tis fortónis paramíthia
Metráo sti zoín mu tis skiés
Se Atlantídes makrinés tha ksekinás pánta taksídia
Ki ólo de mu vgeni
Ki ólo elpízo pos th’ alláksi, ma i zoí den periméni
Ki ólo kíklus káni
Ki aftó pu nómiza patrída mu, krimméno ítan limáni
Ma egó
Tha écho gia séna mia agkaliá
Pánta na krívese apó tu kósmu ta ftiná
Ma egó na dis pu ta misá su tha boró na agapó
Metráo stin zoí mu diadromés
Ma i megalíteri ine aftí pu échi psichí ap’ tin afí
Metráo stin zoí mu tis vrochés
Ma ton matión su i sinnefiés mu skotiniázun tin zoí
|
