Κάποια νύχτα, κάποιο βράδυ,
μέσα στο βαθύ σκοτάδι,
μ’ ένα δάκρυ σου καυτό
έδεσα τα όνειρά μου
και βαθιά μες στην καρδιά μου
τα κρατούσα φυλαχτό.
Ένα σου δάκρυ τη ζωή μ’ έκανε ν’ αγαπήσω
μα έφυγες ένα πρωί και μου το πήρες πίσω.
Με λαχτάρα περιμένω,
όνειρό μου αγαπημένο,
να ‘ρθεις πάλι μια βραδιά,
σαν τρελή ανεμοζάλη,
της χαράς το δάκρυ πάλι
να μου φέρεις στην καρδιά.
Ένα σου δάκρυ τη ζωή μ’ έκανε ν’ αγαπήσω
μα έφυγες ένα πρωί και μου το πήρες πίσω.
Κάποια νύχτα, κάποιο βράδυ,
μέσα στο βαθύ σκοτάδι,
μ’ ένα δάκρυ σου καυτό
έδεσα τα όνειρά μου
και βαθιά μες στην καρδιά μου
τα κρατούσα φυλαχτό.
|
Kápia níchta, kápio vrádi,
mésa sto vathí skotádi,
m’ éna dákri su kaftó
édesa ta ónirá mu
ke vathiá mes stin kardiá mu
ta kratusa filachtó.
Έna su dákri ti zoí m’ ékane n’ agapíso
ma éfiges éna pri ke mu to píres píso.
Me lachtára periméno,
óniró mu agapiméno,
na ‘rthis páli mia vradiá,
san trelí anemozáli,
tis charás to dákri páli
na mu féris stin kardiá.
Έna su dákri ti zoí m’ ékane n’ agapíso
ma éfiges éna pri ke mu to píres píso.
Kápia níchta, kápio vrádi,
mésa sto vathí skotádi,
m’ éna dákri su kaftó
édesa ta ónirá mu
ke vathiá mes stin kardiá mu
ta kratusa filachtó.
|