Μα τι σου λέω ο τρελός, μα τι σου λέω
και δίκιο να `χω, θα μου πεις εσύ πως φταίω.
Έτσι έχει μάθει η καρδιά σου κι έτσι κάνει,
στο απροχώρητο τις νύχτες να με φτάνει,
όποτε θέλεις φεύγεις κι όταν θες γυρίζεις
και τη δική μου την αγάπη μηδενίζεις,
αχ, να μπορούσες μια στιγμούλα να με νιώσεις,
στην αγκαλιά σου μια γωνίτσα να μου στρώσεις.
Μα τι σου λέω ο τρελός, μα τι σου λέω
και δίκιο να `χω, θα μου πεις εσύ πως φταίω,
είναι καλύτερα να ζω στη μοναξιά μου
παρά να σ’ έχω και να είσαι μακριά μου.
Έτσι έχεις μάθει στη ζωή σου κι έτσι κάνεις,
τον ίδιο δρόμο στην αγάπη να τον χάνεις,
σαν μία πόρτα έχεις κάνει την ψυχή μου
και την ανοίγεις όταν θες να ζεις μαζί μου,
μα τι σου λέω και τι πράγματα ζητάω,
αφού μια νύχτα πάλι μόνος θ’ αγαπάω.
Μα τι σου λέω ο τρελός, μα τι σου λέω
και δίκιο να `χω, θα μου πεις εσύ πως φταίω,
είναι καλύτερα να ζω στη μοναξιά μου
παρά να σ’ έχω και να είσαι μακριά μου.
|
Ma ti su léo o trelós, ma ti su léo
ke díkio na `cho, tha mu pis esí pos fteo.
Έtsi échi máthi i kardiá su ki étsi káni,
sto aprochórito tis níchtes na me ftáni,
ópote thélis fevgis ki ótan thes girízis
ke ti dikí mu tin agápi midenízis,
ach, na boruses mia stigmula na me niósis,
stin agkaliá su mia gonítsa na mu strósis.
Ma ti su léo o trelós, ma ti su léo
ke díkio na `cho, tha mu pis esí pos fteo,
ine kalítera na zo sti monaksiá mu
pará na s’ écho ke na ise makriá mu.
Έtsi échis máthi sti zoí su ki étsi kánis,
ton ídio drómo stin agápi na ton chánis,
san mía pórta échis káni tin psichí mu
ke tin anigis ótan thes na zis mazí mu,
ma ti su léo ke ti prágmata zitáo,
afu mia níchta páli mónos th’ agapáo.
Ma ti su léo o trelós, ma ti su léo
ke díkio na `cho, tha mu pis esí pos fteo,
ine kalítera na zo sti monaksiá mu
pará na s’ écho ke na ise makriá mu.
|