Σαν φωτοβολίδα σκάει
στο μυαλό και με πονάει
τόσες νύχτες και θα τρελαθώ
Ειν’ εδώ κι ας έχει φύγει
νιώθω πως την πόρτα ανοίγει
και μου λέει ξανά το σ’ αγαπώ
Με τραβάει, με τραβάει, με τραβάει
σαν μαγνήτης
το μυαλό μου κολλημένο στην μορφή της
και γυρνάω μες τους δρόμους σαν αλήτης
Σαν μαγνήτης
το σαράκι το δικό της θα με φάει
αν δεν έρθει να μου πει πως μ’ αγαπάει
με τραβάει σαν μαγνήτης, σαν μαγνήτης
Ό,τι δω μου τη θυμίζει
στο ποτό που με ζαλίζει
βρίσκεται παντού και με πονά
Στα τσιγάρα που καπνίζω
με καπνούς την ζωγραφίζω
κι όμως μου πληγώνει την καρδιά
Με τραβάει, με τραβάει, με τραβάει
σαν μαγνήτης
το μυαλό μου κολλημένο στην μορφή της
και γυρνάω μες τους δρόμους σαν αλήτης
Σαν μαγνήτης
το σαράκι το δικό της θα με φάει
αν δεν έρθει να μου πει πως μ’ αγαπάει
με τραβάει σαν μαγνήτης, σαν μαγνήτης
|
San fotovolída skái
sto mialó ke me ponái
tóses níchtes ke tha trelathó
In’ edó ki as échi fígi
niótho pos tin pórta anigi
ke mu léi ksaná to s’ agapó
Me travái, me travái, me travái
san magnítis
to mialó mu kolliméno stin morfí tis
ke girnáo mes tus drómus san alítis
San magnítis
to saráki to dikó tis tha me fái
an den érthi na mu pi pos m’ agapái
me travái san magnítis, san magnítis
Ό,ti do mu ti thimízi
sto potó pu me zalízi
vrískete pantu ke me poná
Sta tsigára pu kapnízo
me kapnus tin zografízo
ki ómos mu pligóni tin kardiá
Me travái, me travái, me travái
san magnítis
to mialó mu kolliméno stin morfí tis
ke girnáo mes tus drómus san alítis
San magnítis
to saráki to dikó tis tha me fái
an den érthi na mu pi pos m’ agapái
me travái san magnítis, san magnítis
|