Μαλαματένια λόγια στο μαντήλι
τα βρήκα στο σεργιάνι μου προχθές
τ’ αλφαβητάρι πάνω στο τριφύλλι
σου μάθαινε το αύριο και το χθες
μα εγώ περνούσα τη στερνή την πύλη
με του καιρού δεμένος τις κλωστές
Τ’ αηδόνια σε χτικιάσανε στην Τροία
που στράγγιξες χαμένα μια γενιά
καλύτερα να σ’ έλεγαν Μαρία
και να `σουν ράφτρα μες στην Κοκκινιά
κι όχι να ζεις μ’ αυτή την κομπανία
και να μην ξέρεις τ’ άστρο του φονιά
Γυρίσανε πολλοί σημαδεμένοι
απ’ του καιρού την άγρια πληρωμή
στο μεσοστράτι τέσσερις ανέμοι
τους πήραν για σεργιάνι μια στιγμή
και βρήκανε τη φλόγα που δεν τρέμει
και το μαράζι δίχως αφορμή
Και σαν τους άλλους χάθηκαν κι εκείνοι
τους βρήκαν να γαβγίζουν στα μισά
κι απ’ το παλιό μαρτύριο να `χει μείνει
ένα σκυλί τη νύχτα που διψά
γυναίκες στη γωνιά μ’ ασετυλίνη
παραμιλούν στην ακροθαλασσιά
Και στ’ ανοιχτά του κόσμου τα καμιόνια
θα ξεφορτώνουν στην Καισαριανή
πώς έγινε με τούτο τον αιώνα
και γύρισε καπάκι η ζωή
πώς το `φεραν η μοίρα και τα χρόνια
να μην ακούσεις έναν ποιητή
Του κόσμου ποιος το λύνει το κουβάρι
ποιος είναι καπετάνιος στα βουνά
ποιος δίνει την αγάπη και τη χάρη
και στις μυρτιές του Άδη σεργιανά
μαλαματένια λόγια στο χορτάρι
ποιος βρίσκει για την άλλη τη γενιά
Με δέσαν στα στενά και στους κανόνες
και ξημερώνοντας Παρασκευή
τοξότες φάλαγγες και λεγεώνες
με πήραν και με βάλαν σε κλουβί
και στα υπόγεια ζάρια τους αιώνες
παιχνίδι παίζουν οι αργυραμοιβοί
Ζητούσα τα μεγάλα τα κυνήγια
κι όπως δεν ήμουν μάγκας και νταής
περνούσα τα δικά σου δικαστήρια
αφού στον Άδη μέσα θα με βρεις
να με δικάσεις πάλι με μαρτύρια
και σαν κακούργο να με τιμωρείς
|
Malamaténia lógia sto mantíli
ta vríka sto sergiáni mu prochthés
t’ alfavitári páno sto trifílli
su máthene to avrio ke to chthes
ma egó pernusa ti sterní tin píli
me tu keru deménos tis klostés
T’ aidónia se chtikiásane stin Tria
pu strángikses chaména mia geniá
kalítera na s’ élegan María
ke na `sun ráftra mes stin Kokkiniá
ki óchi na zis m’ aftí tin kobanía
ke na min kséris t’ ástro tu foniá
Girísane polli simademéni
ap’ tu keru tin ágria pliromí
sto mesostráti tésseris anémi
tus píran gia sergiáni mia stigmí
ke vríkane ti flóga pu den trémi
ke to marázi díchos aformí
Ke san tus állus cháthikan ki ekini
tus vríkan na gavgizun sta misá
ki ap’ to palió martírio na `chi mini
éna skilí ti níchta pu dipsá
ginekes sti goniá m’ asetilíni
paramilun stin akrothalassiá
Ke st’ anichtá tu kósmu ta kamiónia
tha ksefortónun stin Kesarianí
pós égine me tuto ton eóna
ke girise kapáki i zoí
pós to `feran i mira ke ta chrónia
na min akusis énan piití
Tu kósmu pios to líni to kuvári
pios ine kapetánios sta vuná
pios díni tin agápi ke ti chári
ke stis mirtiés tu Άdi sergianá
malamaténia lógia sto chortári
pios vríski gia tin álli ti geniá
Me désan sta stená ke stus kanónes
ke ksimerónontas Paraskeví
toksótes fálanges ke legeónes
me píran ke me válan se kluví
ke sta ipógia zária tus eónes
pechnídi pezun i argiramivi
Zitusa ta megála ta kinígia
ki ópos den ímun mágkas ke ntaís
pernusa ta diká su dikastíria
afu ston Άdi mésa tha me vris
na me dikásis páli me martíria
ke san kakurgo na me timoris
|